De squads in mijn leven

In het leven hebben we een aantal “Squads”. Wanneer je op google de betekenis van “Squad” opzoekt, kom je het volgende tegen:
squad → onthechting, afdeling, detachement, team, groepering, groep, equipe, ploeg.
Voor mij is een squad een team, mijn groepje, mijn mensjes. Zo heb ik in mijn leven ook mijn “Squads”. Ik heb mijn MomSquad, mijn FamilySquad en mijn WorkSquad.

MomSquad.

Een van de squads in mijn leven is een groep vriendinnen die ik heb vanaf dat mijn oudste dochter in groep 1 zat. Eén van de moeders was ik al bevriend mee vanaf het kinderdagverblijf. Onze dochters waren besties vanaf de babygroep. Zaten elke keer in dezelfde groep op het dagverblijf en nu zaten ze ook weer bij elkaar in de klas. De meiden raakten bevriend van nog wat meisjes en wij zo ook met nog twee moeders. Binnen no time hadden we een groepsapp met de naam MomSquad. Naast onze raakvlak, onze meiden, hebben we nog één grote raakvlak… FOOD!

Zo hebben we een tijdje op de woensdagmiddag met de meiden gezellig samen gelunched. En dan met twee van de mama’s naar dansles met alle grote meiden, een klein ventje en mijn kleine meid. Wat een gezelligheid en tegelijk wat een kippenhok.

We proberen ook een paar keer per jaar samen te eten, danwel thuis danwel uit eten. Heerlijk om met dames te zitten die net zoals jij zoveel van eten houden dat het niet uit maakt dat je nog een ronde wilt, of toch nog een toetje, omdat zij zelf net zo zijn! Haha, eten en kletsen en lekker drinken.

Ook weten we elkaar te vinden als er oppas nodig is, of iemand uit school gehaald moet worden of eigenlijk niks is gek.

Nu is er een nieuw tijdperk voor ons alle vier aagebroken, onze oudste kids, de vier waardoor we eigenlijk bevriend zijn geraakt zijn begonnen op het voortgezet onderwijs. Bijna allemaal naar een andere school, of een ander niveau. Of de meiden hun vriendschap behouden is nog afwachten, maar hoop wel dat wij met ons viertjes een longlasting friendship hebben.

FamilySquad

Ik heb een grote familie. Mijn moeder haar gezin bestond alleen al uit tien zussen en een broertje. Deze hebben kinderen, die kinderen hebben, die ook weer kinderen hebben en volgens mij hebben we sinds vorig jaar weer een vijf-generatie in onze familie. En dan heb ik het alleen over mijn moeders kant. Mijn vader’s kant is iets soberder, die waren met vier, die kregen kinderen en die hebben kinderen. Dan heb ik mijn biologische vader. Die waren met drie en die hebben kinderen en deze hebben weer kinderen.

Ondanks mijn grote familie heb ik maar met een aantal een hechte band. My innercircle om het zo maar te noemen. Een vast groepje die dan meestal vraagt voor de verjaardagen en bbq’s. Degenen die je vraagt om hulp en waarmee je het hardst kan lachen. Toch is er één die het meest uitpopt en dat is een oudere nicht van mij. Zij nam mij vaak mee leuke dingen doen, vooral nadat mijn vader was overleden. Zij was ook één van de eerste die er die nacht dat hij overleed bij ons was en ons hielp.

Zij is nu echt de tante van mijn kinderen, ik zie haar als meer dan een nicht, toch meer een grote zus. Zij was er nadat mijn kinderen geboren waren, bij elke verjaardag, iedere zwemdiploma en dans- en theateroptreden. Zij is altijd daar!

WorkSquad

Ik heb een echte vrouwenberoep. Je hebt ook wel mannen, maar door onder andere de stigma die erop geplakt is door rotte appels, zie je deze vooral in buitenschoolse opvang. Bij de kinderopvang zijn het toch wel echt vrouwen die er werken. Ook hier heb ik “mijn mensjes”. Degenen die ervoor zorgen dat je samen goed de dag doorkomt, zonder dol te worden, haha. In mijn eerste jaar bij mijn huidige werkgever was het met één vaste collega en een collega van de groep naast mij. Die laatste is uiteindelijk ondanks ons 15 jaar verschil, mijn bestie geworden. Nadat zij wegging en mijn andere vaste collega was vervangen door mijn huidige collega, zijn we bijna drie jaar lang een vaste sterke eenheid geweest. Nu zijn we met twee, want één kreeg andere ambities.

Toch zorgt zo een worksquad dat je op je mindere dagen even opgepept wordt en dat je ook bij elkaar je ei kwijt kan. Dat je elkaar soms na werkt toch nog even appt, en zelfs in vakanties. Het werkt gewoon fijner met mensen die op dezelfde level als jijzelf zitten. Vooral in dit werk. Anders lopen alle kids over je heen!

Ik kan niet zonder ze.

Echt niet. Ze maken mijn dag net wat beter, wat fijner. Je bent er voor elkaar. Ik denk niet dat je alleen een “village” nodig hebt bij het opvoeden van je kinderen. Mijn Squads kunnen misschien met de jaren veranderen of van samenstelling veranderen, maar squads zijn toch een belangrijk element in je leven. Misschien zie je niet elke dag, maar alleen al weten dat ze er zijn en dat je ze hebt geeft een gevoel van ergens bij horen.