Back to school, brugpieper in huis.

Daar zijn we dan. Zomervakantie is voorbij. Elk jaar gaan die zes weken zo snel voorbij. Ik probeer elk jaar de laatste twee weken van de vakantie vrij te zijn. En dan de eerste schooldag ook (ik ben standaard op dinsdag en woensdag vrij, dus pak ik op deze manier de eerste drie dagen van school). Alleen dit jaar is het toch een beetje anders. Want ja de kids zijn weer back to school, maar ik heb mijn eerste brugpieper in huis!

Keuze school.

Keuze van de school hadden we eigenlijk al in oktober 2020 gemaakt. Ze zou naar een school gaan waar ze al haar creativiteit ook kwijt zou kunnen. Dit vond ik wel moeilijk. De school ligt namelijk aan de andere kant van Almere dan waar wij wonen. Mijn kleine grote meid zou nu zelfstandiger moeten worden. Met het openbaar vervoer naar school gaan. Ik weet het, veel zullen opperen waarom niet met de fiets? Ik vind het geen fijn gevoel om mijn meisje op de fiets zo ver te laten gaan. Vooral niet in de winter. Dus uitgezocht wat het snelst en handigst zou zijn. Met de fiets naar station, dan de trein pakken en dan een klein stukje lopen naar school. Oh, wat deed mijn buik een pijn. We zouden samen gaan oefenen in de zomervakantie.

Advies.

In maart, iets vertraagd kregen we het advies over welke richting ze op zou gaan. Met een HAVO advies op zak, vulde ik alle benodigde papieren in en stuurde deze op. Onze eerste echte stap naar een brugpieper in huis.

Klaar met groep 8.

Wat was ze er voor de vakantie aan toe om naar de middelbare te gaan. “Mam, ik ben zo klaar met deze school.” “Mama, ik ben zo klaar met deze klas.” “De juf is stom, de kinderen zijn stom, alles is stom.” Altijd heel gezellig zo een puberend kind in huis. En ja ik weet het, dit is pas het begin. Maar ze was zo klaar met de basisschool. Wat ik ook wel begrijp, er was niet veel meer te doen nadat we alle papieren hadden om haar in te schrijven bij de school naar keuze. Ja een eindfeest, een eindfilm en een erehaag, die ondanks corona toch wel door kon gaan. Toch nog wel een beetje gewoon.

Kennismakingsmiddag.

In de laatste paar weken wordt er hier in Almere altijd een kennismakingsdag, -ochtend, -middag gehouden op het voortgezet onderwijs. Groep 8 gaat dan kennismaken met hun nieuwe klas en mentor(en). Dus zo ook mijn dochter. Informatie vooraf was best schaars. We kregen net de week ervoor de lijst met de naam van de klas en de namen van de leerlingen. Een klas van 27 leerlingen en wat gelijk opviel, heel weinig jongens. Met een beetje zenuwen bracht ik haar naar mijn vriendin, die dicht bij de school woont, want ik moest helaas gewoon werken. Ze zouden van 9:00 tot ongeveer 12:00 op school zijn.

Informatie.

Om 12:10 belde ik haar. Ik wilde weten hoe het was, of ze meer informatie had gekregen, of ze… En wat was zij toch droog. “Mam, ik weet niet of ik die kinderen mag hoor.” (oh ik mag het niet zeggen, maar wat klonk ze als haar vader.) Dus ik gelijk tegen haar zeggen is pas de eerste keer, je bent met niemand van je basisschool in de klas en iedereen vind zo een eerste kennismaking spannend. Ze mompelde wat en ik vroeg haar om van alles wat ze had gekregen foto’s te maken. Ja, ik ben zo een moeder. Maar mag ik? Na de zomer is het back to school en heb ik voor het eerst een brugpieper in mijn huis!

Benodigdheden.

De beruchte lijst met spullen. Pennen, potloden, kaftpapier, je kent het wel. Ik wilde eerst rustig wachten, maar zodra we in het centrum waren kregen we allebei kriebels. Dus beetje bij beetje alles toch aangeschaft. Boeken via vanDijk.nl besteld. Wat gaat dat tegenwoordig makkelijk. Je klikt de naam van de school, het jaar, de klas en dan krijg je een kant en klare lijst, ook kan je eventuele andere dingen daar ook bestellen. De school kan zelfs de keuze maken om via de website gelijk alle schoolkosten te betalen. Dat is wel fijn. Nu ik dit weet, zorg ik er voor dat ik elke keer gelijk geld van mijn vakantiegeld aan te kant zet en dan kan ik dus voor de vakantie al gelijk alles betaald hebben. Is dat gelijk van mijn lijstje af. Heerlijk!

De boeken waren twee weken voordat school zou beginnen binnen. Nou ja boeken… twee echte boeken die straks dus terug moeten en de rest zijn boek en werkboek in één. Dus er mag gewoon in geschreven worden en ze mag ze houden. Ik dacht, mooi zo klaar met kaften. We hebben nu alleen genoeg kaftpapier over voor haar hele HAVO-tijd. Maar madam besloot dat ze toch alles gekaft wilde hebben. Alles voor onze kids, toch?

Oefenen.

Het is bijna zover. Na een heel gedoe met de NS, informatie die niet helemaal duidelijk was, heb ik een abonnement voor haar aangevraagd en zijn wij de maandag en dinsdag voordat ze moet beginnen gaan oefenen. Hoe laat ze moet vertrekken, waar ze haar fiets moet zetten, welk perron ze moet hebben. Ik zie aan haar gezicht dat ze het allemaal spannend vindt, maar tegelijkertijd dat niet wilt laten blijken. Het oefenen gaat goed. Ik ben trots op haar!

Mijn oudste, ook back to school en nu hebben we officieel, een brugpieper in huis!